Hoodoos in de sneeuw

Soms is het toch handig om met Jan Mertens getrouwd te zijn en hij zo in de ochtend al voor verrassingen zorgt. Hij heeft zo waar een ranger opgebeld om te chechen of het boven op de top van Bryce Canyon bewolkt was of niet... Zever in een pakje maar daar mee begon onze dag wel leutig. Onderweg naar de top was het namelijk zeer mistig en had het zelfs gesneeuwd de voorbije nacht. Ik vond onze rit naar boven dus een beetje zinloos, maar Jan had gebeld en het zou er helder zijn ... En het was ook nog waar ook!!!! Niet te doen. We kregen dadelijk een prachtig vergezicht voorgeschoteld en dat was een verademing na twee dagen regen. Ok, het was koud maar daar kan je je tegen kleden. Volgens iemand was ik zelfs gekleed als een papegaai, "she's dressed like a parrot", maar een stijlvolle. Roze wandelschoenen, een koningsblauwe skibroek, een groen vestje met roos biezeke en een roze muts! Ok, zeer kleurrijk ten opzichte van al die andere grijze muizen, maar ik had het ten minste warm. Vanaf de top kan je bij verschillende uitzichtpunten  stoppen terwijl je naar beneden rijdt. Telkens iets totaal anders en telkens zeer mooi, zeker nu met een laagje sneeuw. Genieten geblazen. Zelfs de zon komt piepen. Het is maar even want tegen we ons klaar maken om te gaan wandelen, is het al terug lichtjes aan het sneeuwen. We zitten bijna op 3000m dus regen verandert hier al snel in sneeuw. Bryce Canyon is eigenlijk geen canyon (canyon is uitgesleten in de rotsen) maar een plateau dat aan één kant begint af te brokkelen door de insijpeling van water. Dus je rijdt en kijkt vanaf boven naar de hoodoos (uiteindelijk vrijstaande kolommen daar de rest ernaast al is afgebrokkeld) in plaats je naar boven kijkt. Eens wat anders. Tijdens onze wandeling (Swamp Trail) wandelen we dus eerst naar beneden om vervolgens via de hoodoos terug naar boven te klimmen. We starten met sneeuw maar eindigen met een stralende zon. Komt goed uit want we willen nog een wandeling doen, echt tussen de hoodoos. Het weer denkt er anders over en slaat binnen enkele minuten om in een stevige sneeuwbui met veel wind. Hierdoor zien we niets meer en krijgen het ijskoud. Daar de fun er snel af is, keren we maar terug naar de camping waar we dadelijk gaan douchen en de natte kledij uitwassen. Morgenvroeg trachten we zo vroeg mogelijk terug te gaan want ze voorspellen een heldere dag en dan kunnen we de wandeling tussen de hoodoos toch nog doen. Voordeel: we hebben onze reisblog kunnen bijwerken en jullie kunnen nu genieten van beelden (= foto's en video's) bij mijn verhalen van de voorbije twee weken.