Kavango Air

Party all night long ... Toch aan de overzijde van de rivier. Gelukkig hebben de oorstopjes redelijk goed dienst gedaan. 
Om acht uur werden we aan de luchthaven verwacht voor de vlucht over de Okavango Delta. Daar onze reservatie maar in potlood op een blaadje papier was geschreven, hielden we in ons achterhoofd dat er de kans was dat de vlucht niet zou doorgaan. Iets voor acht waren we in het bureautje van Okavango Air en inderdaad niets meer te vinden van onze reservatie. Gelukkig hadden we het dit keer ook voor ons zelf laten noteren en hadden we bewijs dat we langs geweest waren. De gast achter de balie had dadelijk een oplossing. Als we een half uur later zouden kunnen opstijgen was het voor hen geen probleem. Ok, dat is voor ons ook geen probleem. 
Om 9u zijn we dan met een kleine Cesna 173, met juist vier plaatsen, opgestegen. Jan vooraan naast de piloot en ik achteraan om de passagierszetel. Van het eerste moment was het genieten. Eerst vlieg je over de stad en daarna is het één en al natuur. Je krijgt een prachtig overzicht van de delta met zoveel water dat je van in je auto absoluut niet kan zien. Momenteel worden de natte zones ook fel afgewisseld door droge zones en uitgedroogde waterplassen. In de buurt van het water was het uitzien naar grote viervoeters. Voornamelijk de olifanten, buffels en nijlpaarden waren goed zichtbaar vanop een hoogte van 150m. Ook hier en daar vlogen reigers. Het waren niet de grote kuddes waar men vaak over sprak, zeker bij de buffels, maar het was een pracht ervaring. De vlucht duurde een 45 minuten en het was genieten van de eerste tot de laatste minuut. Één nadeel was het lawaai in zo'n klein toestel. Volgende keer willen we ook zo'n koptelefoon als de piloot. Ik zag Jan volle bak genieten van zijn verjaardagscadeau en dat was het belangrijkste. 
Na een topervaring was het tijd om verder te reizen. Dit keer een kleine 300 km richting Ghanzi. De routebeschrijving gaf aan dat het een saaie route kon zijn en dat was het dan ook met uitzondering van de veterinaire controle. We hadden er niet meer aan gedacht dat we deze zouden tegenkomen vandaag (het waren er zelfs twee) en hadden een biefstukje gekocht voor nog een laatste braai op onze laatste camping. Bij de eerste controle hebben ze er niet achter gevraagd maar bij de tweede wel.  Als we het vlees ter plaatste wat zouden bakken, mochten we het meenemen. Gasvuurtje uit de auto en midden in de controle stond Jan de biefstuk te bakken, onder toezicht van een kwijlende hond, die zijn middagsnack zag passeren. Met een half gebakken biefstuk reden we verder en kwamen in de vroege namiddag aan op de camping. Best wel weer in the middle of nowhere, dus rust. Tafel en stoelen uit de auto en genieten van de rust. Nog eens rustig apéritieven, een beetje de auto opruimen, de was en afwas doen, nog wat apéritieven, de braai aansteken , wat tomaatjes snijden ... Alles rustig aan en dat is hopelijk de voorbode van de volgende dagen. Rustig aan. Alles mag, niets moet.