Feestdag van de onafhankelijkheid van Botswana (Independence Day)

We hebben goed geslapen!!! De dieren zijn ons goed gezind geweest en hebben ons met rust gelaten de voorbije nacht. Ook vanmorgen was het zeer rustig (de roedel wilde honden hebben we gemist) dus konden we eens op ons gemak ontbijten. Geen bavianen, geen vliegen, geen olifanten, zalig want de kampplaats aan 3rd bridge zelf is echt wel een zeer aangename en relaxte plaats. 
Aan het sanitaire gebouw spraken andere kampeerders ons wel aan omwille van het bezoek van de olifanten gisterenavond. Ze hadden het allemaal gezien maar waren toch maar schoontjes op hun kampplaats gebleven en waren zeer blij dat ze niet ben hen waren gepasseerd. Tijdens de afwas spraken we nog met een franse vrouw met al een behoorlijke leeftijd (het gesprek was zelfs in het Frans) die haar hart echt verloren heeft in Afrika. Zelf zegt ze door het Afrika-virus besmet te zijn. Maar vermoedelijk gaat het wel één van hun laatste reizen worden want ze was zeer slecht te been. Haar gezondheid had haar het laatste jaar serieus parten gespeeld. Ongelooflijk dan toch nog naar Afrika komen en een reis van drie weken maken door dit soms toch wel moeilijk berijdbaar land, zeker in de parken. Ze sliepen zelfs nog drie weken in de tent bovenop hun wagen. Haar liefde voor Afrika moet toch heel groot zijn. 
Vandaag rijden we uit het park terug naar de bewoonde wereld maar niet zonder eerst nog volle bak te genieten van het moois rondom ons. We kiezen weer voor de kleine wegen want merkten al gauw dat de dieren weg van de grote weg te vonden waren. Het park staat momenteel zeer droog dus moeten we op zoek gaan naar de natte stukken om dieren te zien met uitzondering van impala's die kom je overal tegen. We kwamen de diersoorten die we de voorbije dagen reeds hadden gezien terug tegen maar telkens in kleinere aantallen. De grote aantallen zoals in Etosha en Chobe Nationaal Park zijn hier niet van toepassing. Of we zien ze toch niet. Ondertussen zijn we toch al een drie weken aan het dieren spotten en toch blijven we genieten van de olifanten, de giraffen, de krokodillen, ... Ondanks we er al tientallen of honderden of duizenden van gezien hebben. Ook is het dubbel en dik genieten als we weer een nieuwe ontdekking doen. Bij de viervoeters is dat wat moeilijker maar bij de vogels komt het nog regelmatig voor. 
Zoals gezegd hebben we de kleine weggetjes gekozen maar wanneer deze een rivier doorkruisen draaien we toch terug. Op onze terugweg waarschuwen we twee Nederlandse koppels maar voor hun was het geen probleem. Hun auto was erop voorzien. Ok, perfect, tot we ze later terug tegen kwamen en ze dadelijk bekenden dat ze vastgereden waren. Toch effe in ons vuistje moeten lachen. 
Tegen een uur of twee was het tijd om met pijn in het hart terug naar de bewoonde wereld te rijden. Weg van de dieren maar ook al een beetje op weg naar het einde van onze reis. Voor de Botswaan is het vandaag groot feest want ze vieren 51 jaar onafhankelijkheid. Je ziet verschillende mensen in de nationale kleuren (zwart, wit en lichtblauw) op straat lopen. Vele vuilbakken, bushaltes en noem maar op zijn ook in de nationale kleuren geschilderd maar dat is blijkbaar nog een restant van de viering van 50 jaar onafhankelijkheid van vorig jaar. Diegene die wij gesproken hebben, zijn echt fier. Hier en daar spelen ze muziek en zijn ze aan het dansen, onder andere aan de andere kant van de rivier langs welke de kampplaats ligt. Ambiance! 
Wij hebben ook een beetje meegevierd en hebben als apéritief een lokaal biertje gedronken, Sint Louis. (Aangeraden door de mannen bij de South Gate van het Moremi Park) Niet te sterk biertje maar het smaakte. Zo ook konden we enkele andere aan de toog overtuigen om een Botswaans biertje te drinken dus was de barman ook weer fier. 
Momenteel zorgt Jan er nog voor dat alle batterijen terug opgeladen zijn want morgenvroeg staat de vlucht over de Okavango Delta op het programma en dat moet uiteraard ook in beeld vastgelegd worden. 
Vandaag geen brulconcert van de nijlpaarden als slaapdeuntje maar het kwaakconcert van duizenden kikkers. Afwisseling doet hopelijk slapen ... Toch maar terug oorstopjes insteken.