Cataratas do Iguaçu, Brasil

Brasiiiillll ... Lalalalalaaa!! Ja, vandaag zijn officieel in Brazilië geweest. De vage stempels ons paspoort bevestigen dat. Al is het maar een uurtje of zes en maar een kleine 25km ten opzichte van de grens met Argentinië, we zijn er geweest. 

Men zegt: " als je de Iguazú-watervallen wil gezien hebben dan moet je zowel de Argentijnse als Braziliaanse kant gezien hebben", en gelijk hebben ze. 
Dus om 8u werden we opgepikt door de taxichauffeur én een gids. Waarom ook nog  een gids, daar zijn we nog niet achter maar het was zo geregeld dus laten we ons maar rijden én gidsen vandaag. De grensovergangen verlopen zeer gemakkelijk en zeer snel. Dit record zal niet makkelijk verbroken worden. Met gevolg dat we te vroeg aan de inkom waren (gaat pas om 9u open en we waren om kwart na 8 al daar) en we twee opties kregen, of wachten of eerst het vogelpark bezoeken. We hadden het idee om het park te bezoeken dus zijn we daar gestart, zelfs als eerste binnen. Vogels van alle werelddelen, in alle kleuren, met zo'n vreemd mogelijke geluiden, ... De variatie was groot. Voornamelijk de kooi met de ara's was een belevenis. Lawaai ten zeerste maar ook grote activiteit. Ze vliegen zeer laag voorbij waardoor er natuurlijk hilariteit is bij de bezoekers. 
Na een uurtje of twee houden we het voor bekeken en steken we de straat over richting de inkom van het Iguazú-park. In eerste instantie lijkt het ook hier zeer rustig maar dat gaan we nog anders ervaren. Per bus (zogezegd ecologische bussen maar gewoon afgedankte dieselbussen) wordt je een paar kilometer verder in het park gereden. Wanneer je deze bus uitstapt, heb je een zeer mooi overzicht van de watervallen die we gisteren van dichtbij hebben gezien. Niet overweldigend maar mooi. Oei, gaat het dat maar voor vandaag worden. We volgen het wandelpad, krijgen hier en daar wat uitleg van de gids Marielle. Bijvoorbeeld het verschil tussen de palmbomen, bepaalde nesten in bomen, de verschillen tussen de grootste watervallen in de wereld ... Victoria (grens Zambia, hebben we twee jaar geleden bezocht) is de hoogste, Niagara (grens Canada-Amerika, heb ik een jaar of twintig geleden bezocht) heeft de grootste waterhoeveelheid per seconde en de Iguazú is de breedste..., het gebruik van de maté (leg ik later nog wel eens uit), ... 
Als we verder en verder op het pad wandelen wordt het drukker en drukker. Er is namelijk maar één pad hier met maar enkele uitzichtpunten. Deze laatste zijn dus druk tot heel druk. Aanschuiven voor effe een blik te kunnen gooien op de omgeving en een selfie. Des te verder op het pad, worden de watervallen op Argentijnse zijde niet meer zichtbaar maar worden deze aan de Braziliaanse zijde zichtbaar (en nog enkele van de Argentijnse zijde die we gisteren niet konden zien). Ook hier zijn er loopbruggen gemaakt om zo dicht mogelijk bij de watervallen te komen, en deze waren op dit uur serieus overbevolkt. Wat moet dat zijn in hoog seizoen! Het is trekken en duwen om de beste foto's te kunnen nemen. Als je aan de rand geraakt heb je een spectaculair uitzicht en is het genieten geblazen (tenminste voor één seconde). Op het laatste platform heb ik bedankt. Je werd geplet, de paniek sloeg bij mij toe en ik ben rustiger oorden gaan zoeken waar ik wel iets langer van het schoon kon genieten (en volgens mij een even mooi zicht had! Ik moet het nog even checken met Jan zijn foto's). We wandelen verder en hebben op het einde nog verschillende andere uitzichtpunten. Daar zien we zelfs dat de drukte op dat ene platform volledig voorbij is. Zouden we nu zonder gids zijn, zouden we terug gegaan zijn, vermoed ik. 
Na een uurtje of twee hebben we alles gezien en rijden terug naar de inkom. Pikken nog snel een stempel op voor ons "nationale-parken-stempel"-boekje en stappen terug bij Juan-Carlos in de taxi. Zo snel we Brazilië binnen waren, zo snel zijn we het land ook buiten. We laten ons in het centrum van Puerto Iguazú droppen en wandelen naar het monument van het drielandenpunt (Brazilië, Argentinië en Paraguay). Neen, Paraguay kunnen we niet afvinken in ons lijstje van bezochte landen want het punt ligt in het midden van de samenvloeiing van twee rivieren (Paraná en Iguazú) en daar geraakten we juist niet. 
In plaats van de taxi of bus terug naar het hotel te nemen, wandelen we de 5km. Niet altijd het meest interessante wandelpad maar we krijgen toch een ander beeld dan het mooie toeristische plaatje dat wordt voorgeschoteld als je in het centrum blijft. De +20.000-stappen zijn ook weer binnen en we zijn teut. Snel douchen, eten (uiteraard een goede steak met een goede fles wijn) en slapen.