Nog wat extra zout ...

3 oktober 2018 - Las Vegas, Nevada, Verenigde Staten

Alvorens het 10u is, hebben we vandaag al serieus wat zweet gelaten. Gedurende de nacht was het amper afgekoeld dus vanaf moment één was het zweten. Gelukkig vertrokken we vrij vroeg zodat we de hitte wat voor blijven en vanavond op tijd in Las Vegas zijn. Dat was het plan tot we de eerste Golden Canyon tegengekomen en toch weer te nieuwsgierig zijn wat er te zien is. Het zou een wandeling zijn naar "Red Cathedral" van een 2,4 km. Of het enkel heen is of heen en terug staat er niet bij. Niet met de beste voorbereiding (sandalen in plaats van wandelschoenen, een klein flesje drinkje in plaats van voldoende drinken, weten waar we naar toe gaan in plaats van op den wilde boef, ...) wandelen we in de canyon. Gelukkig is er nog veel schaduw en vlot de wandeling tot we een 100m voor de "Red Cathedral" komen en we tussen de rotsen moeten klauteren. Ok, met mijn sandaaltjes zonder enige grip ... Maar nu we er toch zijn, kruipen we verder en ... Ja, het was weer een waah-moment. Tegen tien uur komen we terug uit de kloof en dat was op tijd want de zon kwam hoger te staan waardoor er bijna geen schaduw meer was. Van de Golden Canyon rijden we verder naar Artist Drive. Op zijn Amerikaans rijden we dit keer tot bij het uitzichtpunt in plaats van er naar toe te wandelen. Onze camper mocht er nog net in. Langere campers niet meer en het was te begrijpen waarom. Het was een echte achtbaan. Dikke fun. Op de route stoppen we nog even aan Artist Palette. Rotsformaties met verschillende kleuren zoals een palet van een schilder. Niet top, maar de moeite. Van Artist Drive gaat het richting Devils Golf Course. Je zou verwachten dat een golfcourse een perfecte vlakte zou zijn, maar hier niet. Hier is het een vlakte bedekt met grote zoutblokken. Zeer ruw en het gaat moeilijk zijn om hier een balletje te slaan. Onze laatste stop in Death Valley is Badwater Bassin, het laagste punt van de vallei en het ligt zoals onze kampplaats van de voorbije nacht onder het zeeniveau. Badwater ligt +/- 86m onder zeeniveau, met als resultaat dat het een grote zoutvlakte is. Toch vreemd dat je op drie dagen tijd vlotjes van 3000m boven zeeniveau naar 80m onder zeeniveau gaat. De rest van de dag is het cruisen door verschillende soorten landschappen om tegen half zes te arriveren in Las Vegas. Dorie dat viel tegen. Van stilte terug in lawaai, van rust terug in de drukte, van cruisen terug in de file, van een kampplaats in de vrije natuur, naar eentje recht onder de aanvliegroute van de luchthaven. Viva Las Vegas. Toen we Death Valley juist hadden verlaten merkte we dat één van onze vier achterbanden vrij plat stond, maar nog voldoende hard om tot hier te geraken. Aangekomen op de kampplaats belden we de pechdienst want we hebben wel een reserveband maar mogen deze niet zelf vervangen. Cruise America stuurde tegen kwart na 9  vanavond de pechdienst en deze zijn juist vertrokken (half elf). Die man had nog nooit een wiel vervangen van een mobilhome. Gelukkig had hij een hulplijn die uiteindelijk tot hier is gekomen en alles heeft gerepareerd. Wat een klucht maar we kunnen morgen weer verder. Hoewel het gaat een wasdag zijn want hebben dringend wat propere kledij nodig. The Strip kan wel tot de avond wachten. 

Foto’s